Fietstocht naar Dinant
Langs de Maas heen, via de heuvels terug
Dinsdag 6 september 2011: Fietstocht naar Dinant
In de ochtend, na het ontbijt, werd er door John bekend gemaakt dat er op deze dag een uitje gepland was naar Dinant. Behalve Toos en Ton gingen de anderen per auto er naar toe.
Toos en Ton gingen op de fiets. Ze reden tussen de ganzen weg en volgden het fietspad langs de linker Maasoever.
In het begin was het fietspad geasfalteerd maar verderop waren sommige stukken alleen met steenslag verhard.
Zij zagen de provinciale weg op de linkeroever boven hen lopen en soms moesten zij die bij kruisingen oversteken.
Na nog geen uur waren zij tegenover de rots aangekomen waar het fort er boven op goed te zien was.
Zij zagen dat er voor de brug een VVV kantoor was en gingen die binnen om te kijken wat er te doen was in Dinant. De baliemedewerkster was druk doende om een groep mensen te helpen en daarom besloten Ton en Toos om alleen wat folders mee te nemen.
Zij bereden het steile stuk voor de brug en gingen na de versierde brug linksaf om naar boven te fietsen.
Zij zagen een smal weggetje naar rechts dat nog steiler naar boven ging. Die gingen zij al lopende op en kwamen uiteindelijk bij de ingang van het fort.
Daar keken zij wat rond en gingen toen naar beneden via het steile bospaadje. Ton durfde wel op zijn MTB de berg af maar Toos ging toch maar naast haar fiets lopen.
Zij besloten de weg terug door de heuvels te gaan rijden.
Bij de eerste zijweg naar links gingen zij de steile heuvel op. Ton moest het vanwege zijn slechtere longen het afleggen tegen Toos die met twaalf km/uur naar boven ging terwijl Ton hooguit tien km/uur haalde.
Boven was er een golvend open agrarisch landschap te zien.
Bij een grote hoop suikerbieten sloegen zij rechtsaf. Die weg liep kaarsrecht door de glooiende hoogvlakte. Bij afdalingen ging Ton Toos voorbij, maar bij stijgingen werd hij weer ingehaald.
Aan het einde van de rechte weg was een gedenkteken van de tweede wereldoorlog waar de Fransen de Belgen te hulp kwamen om de Duitse invasie te bevechten.
Daaar stopten zij even om het monument te bezichtigen.
Toen zij doorreden kwamen zij bij het dorp Annhee aan waar zij de toeristische infoborden bekeken.
Toen ging de weg heel steil omlaag tot bij een kruispunt.
daar namen zij de linker zijweg en kwamen op een fietspad dat heel vlak was.
Zij merkten niet dat het fietspad aangelegd was op een oude spoorlijn die met een wijde boog door een dal liep. En de richting was juist van de Maasoever af.
Toen ze bij het einde van het fietspad aankwamen zagen zij het begin van een toeristen spoorlijntje.
Zij vroegen waar de weg naar Annevoie was. Dan moesten ze terug fietsen. Dat deden ze dus.
Maar weer namen zij bij een splitsing een verkeerde richting en kwamen bij een paar huizen voor een helling te staan. Zij vroegen aan iemnd waar annevoie was. De weg die zij bereden ging over een heuvel, maar er was ook een weg langs de Maas maar dan moesten zij terug.
Dat deden zij dus en kwamen bij het dorp annhee aan de Maas.Daar zagen zij een Jupiler café en stopten om een biertje te drinken.
Niet lang daarna kwamen zij bij het vakantiehuis terug waar de andere reünisten al waren aangekomen.
In de avond was er een gezellig samenzijn en een uitgebreide Indonesische rijsttafel selametan.
Zo gingen Ton en Toos richting Dinant op het fietspad langs de Maas, uitgezwaaid door de ganzen
Het fietspad veranderde gaandeweg in een crossfietspad
Na nog geen uurtje waren zij tegenover het fort van Dinant
Zij gingen de met trombones versierde brug over
En namen aan de overkant een heel steil pad door een bos naar boven
Dat uitkwam op een open veld waar de ingang van het fort was
Na een poos gingen zij in rap tempo naar beneden terug
Toen zij Dinant weer verlaten hadden sloegen zij daarna links af
De weg ging meteen steil omhoog zodat Ton moeite had
om Toos bij te houden
na een tijdje moest hij het tegen haar afleggen
bij een grote hoop suikerbieten
gingen zij rechtsaf, de weg was glooiend
Bij afdalingen haalden zij 34 km/uur
Aan het einde van de weg was op een hoog gelegen plek een gedenkteken
Hier hadden Fransen tegen de Duitse invallers van WW2 gevochten
Daarna ging het steil omlaag met 47 km/uur
In het dorpje voor Annevoie werd er door hen even een Jupiler café bezocht
Bij terugkomst merkten zij dat de klasgenoten al terug waren van Dinant
In de avond was er een lekkere Indonesische maaltijd voor hen allen door Lian klaargemaakt
Verder Terug Naar boven Reunie Ardennen 2011