Wandeltocht Ermelo - Garderen
NKBV wandeling op zondag 21 november 2010
Uitgezet en geleid door Arjan van Dalen
Aantal deelnemende leden: 17
Hemelsbreed 11 km, maar de werkelijke gelopen route, was 20,00 km lang
Zo te zien was het een grote groep die mee deed aan deze wandeltocht
De begroeting was heel hartelijk
Wij wachtten tot alle leden aangekomen waren
Met 17 leden vertrokken wij om 11:44 zomertijd , dus 10:44 wintertijd
Nee, dat was geen platgereden adder
Dit was de kopgroep
En dit de staart van de groep
Het was moeilijk om iedereen tegelijk op de foto te krijgen
Dus steeds maar een gedeelte van de groep op de foto
Totdat iedereen er weer op was gezet
Soms werd er een foto van het voorste gedeelte van achteren gemaakt
Maar ook van het achterste gedeelte van voren
De route ging eerst vlak langs het spoor
Zodat wij wegen moesten oversteken
En voordat iedereen weer bij elkaar was
Moest Arjan toch een minuut staan wachten
Maar weldra bereikten de voorste gelederen open veld
Waarna de middengroep zich bij hen aansloot
Even weer koppen tellen
Zijn wij er nu allemaal?
Nadat de laatsten zich bij ons gevoegd hadden
Gingen wij links het bos in
Dat steeds drassiger en modderiger werd
Zodat wij niet meer naast elkaar konden wandelen
Gelukkig was dit slechts van korte duur
Want toen gingen wij de Groevenbeekse Heide op
Toen konden wij weer naast elkaar wandelen
En van het zonnig weer genieten
Zonder dat je bang hoefde te zijn
Dat je natte voeten zou krijgen
Het was aan onze gezichten af te lezen
Dat wij van de mooie natuur genoten
En omdat het brede pad ons toeliet
Genoten wij het als groep breeduit op deze baan
Maar aan de heide kwam eens een einde
Toen wij het bos bij Oud Groevenbeek indoken
Waar wij over de vers gevallen herfstbladeren
Liepen
Tot aan de weg Ermelo-Putten
Die wij
Heel voorzichtig
Overstaken
En tot onze vreugde zagen wij een rustbank
Die met natuurtaferelen ingelegd was
Dat was aan het begin van de Bossen van de Ermelosche Heide
Na een minuutje rust
Gingen wij toen de Ermelosche Heide op
Die aan de rand toch met veel bomen begroeid was
Maar het contrast werd dus veel groter
Toen wij over het mulle zand moesten lopen
En om hekken heen
Wat de afstand tussen de verschillende groepen nog verder vergrootte
Maar op de heide
Kon je een km ver vooruit zien
En natuurlijk ook achteruit
Zodat de maximale afstand 2 km kon bedragen
Zodat Arjan een half uur rust kon nemen
Voordat de laatste zich bij hem aansloot
Maar gelukkig was dat een hypothetisch verhaal
De werkelijkheid lag vaak in het midden
En nadat wij aan de rand van de heide weer door stukken bos hadden gelopen
Waar de zon zo mooi door de bomen scheen
Kwamen wij weer bij open plekken
Waarna weer een laantje werd doorgelopen
Maar aan het einde ervan, op een open plek
Werd er even weer halt gehouden
En kon je mooie plaatjes maken
Totdat wij allen ons hadden gehergroepeerd
Om gezamenlijk weer verder te lopen
Richting de rustplaats voor onze lunch
Maar eerst kwamen wij nog langs dit bord
Waar achter één van ons even alleen verbleef
Terwijl de anderen verder gingen
Maar weldra was de groep weer een geheel
Om vervolgens een grafheuvel te beklimmen
en nadat
iedereen
die had genomen
gingen wij weer verder door het bos
Maar toch even wachten op de
achterhoede
Zodat wij gezamelijk weer verder konden
Je kon soms kiezen om op het rechte pad dat krom liep te blijven lopen
Of daarvan af te wijken door gewoon rechtdoor te lopen
Zodat je uiteindelijk toch weer
in de rij kon aansluiten
En gezamelijk bij de Drie voor de lunch kon aankomen
Even genoten onze voeten rust
Dat vonden wij allemaal even prettig
En ook al was de bovenzijde nu een tafel
Van onderen was het ooit een trapnaaimachine geweest
Maar de chocomel en appeltaart met slagroom die zij serveerden waren 600 kcal waard
De versieringen waren echter niet van chocolade
Het totaal bedrag was nog lang niet bereikt
Dus was Arjan er heel zuinig op wat hij al binnen had
Niet lang daarna zeiden wij de kippen gedag
Waarna wij het staatsbos Drie binnen gingen
Waar je in de vrije natuur kon kamperen
Of je kunsten op hoog niveau kon botvieren
De tocht ging soms door loofbossen
Die natuurlijk hardhout opleverden
Maar soms ook door naalbossen
Zoals deze meer dan honderdjarige Douglas ook stond
Die aangeboden werd aan Kees Vriesman
De tocht ging ook langs natte weggedeelten
Waar je goed moest kiezen waarlangs je liep
Anders was de groep een heel eind verder
En als je dacht dat je een bocht kon afsnijden kwam je vaak een obstakel tegen
Maar eindelijk was je dan weer bij de groep
Die weer een donker dennenbos indook
Uiteindelijk wisten wij weer waar wij waren
En liepen wij langs een paar boerderijen
Die voor hun eigen energie
en drank konden zorgen
En wisten wij de wegen weer te vinden
Die anderen voor ons reeds hadden gebaand
Maar weldra bereikten wij open veld
Dat was het Houtdorperveld
En de omgeving was zodanig mooi zodat wij zongen:
"I'm in Heaven ", op de heide, "Blue Ridge Mountains" .... naar John Denver's "West Virginia"
En zo doorliepen wij het hele heide gebied
Dat soms fel opfleurde door de lage zonnestand
Maar soms anders kleurde als je de andere kant op keek
Voor iedereen was het in ieder geval een mooi gebied
Waar wij doorheen liepen
In kleine groepen
Niet ver van elkaar
Maar soms keek Arjan op de kaart of wij wel de goede route namen
En kwamen wij toch weer bij elkaar
Zodat wij allmaal weer achter elkaar liepen
Tot de laatste man
Wij staken mulle zandpaden over
En gingen verder de hei over naar het oosten
En hadden de zon bijna in de rug
Uiteindelijk kwamen wij bij de rand van de hei
Waar wij door een hek moesten gaan
En toen bijna iedereen er door heen was
Was het even wachten op de laatsten
Werd door Arjan verteld dat wij niet voor vier uur in Garderen konden zijn
Zodat er besloten werd om ter plekke even halt te houden
En de vermoeide benen even weer rust te gunnen
En van de meegebrachte bakje warme koffie te genieten
Of een gezellige conversatie te beginnen
Maar toen hadden wij toch nog drie kwartier over om 3 km te lopen
Wat betekende dat wij moesten proberen dit over de kortste route te doen
die over zeer rulle paden ging
waar terreinwagens meer thuis waren dan wij
Dus werd de vraag gesteld waar wij ons eigenlijk bevonden
Was het toch aan de goede kant van het militair oefenterrein?
Daarna volgde de kopgroep een recht gebaand pad
Dat aan het eind zich splitste in een linker en rechter gedeelte, Arjan koos het linker pad
Dat weldra over een weg liep een bos in
Dat was de kortere doorsteek door het bos het dal in
Wij moesten één voor één het bos in
Totdat de laatste van ons zich ook had aangesloten
Toen zocht de fotograaf een alternatieve route
Die sneller was om beneden te komen
Die vond hij gelukkig
Zodat hij de groep ook van voor kon opnemen
Toen zij de helling afkwamen
En daarna verder liepen
Over de vlakte
Tot de zoom van het bos
Waar zij daarna de mooie paddestoelen zagen
Vervolgens ging de route door een bos
Dat grensde aan een paleistuin
Dat kon je op dit bord lezen
Het bood ook gelegenheid om filmsterretjes te filmen
Of vreemd uitziende koeien
Langs deze straat te fotograferen
Helaas had Arjan voor ons een droeve mededeling
Dat wij de bus van vier uur niet meer zouden halen
Dus konden wij daarna op ons dooie gemak
Tegen de ondergaande zon in
Naar Garderen wandelen
Waar de meesten van ons van elkaar afscheid namen