Noord Italië 2010
De avond tevoren stond ik reeds paraat
De heenreis
Dag 1: maandag 5 april 2010, tweede Paasdag, naar St Goarshausen aan de Rijn
De week voordat wij zouden vertrekken heeft Ton mij eerst grondig schoongemaakt van buiten en van binnen,
Ik glom zo mooi in de zon dat zijn schoonzoon en de overbuurman er wat over zeiden.
Ton liet mij zelfs aan die overbuurman van binnen zien hoe ik er uit zag.
Bij de bekende sportgenoot had hij mij APK laten keuren nadat ik eerst van de wegenbelasting schorsing af was.
Ik mankeerde niet veel, alleen mijn uitlaat was een beetje lek maar die kon worden dicht gelast.
Ton laadde de fietsen en zijn gereedschappen de dag tevoren op en in mij en maakte de vloerbedekking weer kompleet.
Toos had een dag van tevoren alles voor de reis ingekocht en in mij geladen.
Laat in de avond maakte Ton nog een foto van mij.
Om tien uur in de ochtend vertrokken wij via Arnhem-Oberhausen.
Het eerste stuk reed Ton omdat door het Ruhr gebied het moeilijker kaartlezen was voor Toos.
Op de snelweg Maarsbergen Arnhem begon het gepiep in mijn dashboard. Ton probeerde het met de gebruikelijke klap op mijn dashbord stil te krijgen.
Toen dat niet lukte berustte hij in mijn gepiep tot ik het zelf uit liet gaan.
Het gepiep was begonnen toen de radio ingebouwd werd door de garage. Zij konden het niet verhelpen.
Ton had als oplossing dat hij constant met gedimd groot licht reed en de toerenteller uitschakelde. Dan piepte ik niet.
Maar dit keer hielp dat niet tot ik er zelf de brui aan gaf.
Ik was dus verder die dag zonder piep.
Na Oberhausen stopte Ton bij een parkeerplaats met WC. Maar het was geen schone WC zodat mijn vloerbedekking er vuil van werd. Daarna reed Toos en Ton gaf aanwijzingen hoe je zo snel mogelijk bij de Rijn kon zijn. Dat was bij Koblenz.
Maar vlak voor die grote stad kon je van de snelweg af en bereikte je eerder de Rijn en reed zo via de nr 42 door de rand van Koblenz direct naar onze bestemming.
Onderweg filmde Ton de mooie kastelen langs de Rijn. Het was prachtig weer, jammer dat de
zon van voor kwam.
Bij mooi weer kwamen wij bij het lieflijke plaatsje aan en Ton gaf aanwijzingen waar wij
zouden kunnen staan.
Het bleek bij de vroegere ingang te zijn van het veer naar de overkant. Maar die is al heel
lang in onbruik.
Na wat uitgerust te hebben gingen Ton en Toos op weg naar Burg Maus en verder naar het
hoogste punt boven de burcht.
Toen zij op de weg naar de brandweerkazerne liepen kwam van de noordelijke zijweg een jong
stel van in de dertig aan en het stel liep een eind voor hen uit in de zelfde richting.
Zelfs toen zij het pad met de negen haarspeldbochten naar Burg Maus opliepen bleven die voor hun uit lopen.
Zo te zien waren zij getrainde wandelaars want Ton en Toos haalden hen niet in, sterker nog,
zij liepen steeds verder weg van hen.
Ton maakte foto's van bovenaf naar mijn richting vanaf de rand van Burg Maus en later van helemaal bovenaf.
Ton had een wandeling van twee uur gepland. Eerst naar het uitzichtpunt boven de burcht. Daar waren een viertal jongeren aan het uitrusten.
Die bleven achter Ton en Toos wandelen de hele weg over de kam tot st Goar.
Bij het volgende uitzichtpunt boven het dorp St Goar liepen zij in de zon en daarna via het steile afdalinkje naar St Goar en terug via het fietspad langs de Rijn.
Dit keer hadden zij geen bergschoenen aan maar hun gewone tennisschoenen.
Doordat Ton zo af en toe achter bleef om foto's te maken moest hij vaak de achterstand
inhalen. Dat gaf aanleiding voor sommige tegenliggers op het pad om te zeggen dat hij
het langzaam aan moest doen. Maar dan zou hij achter blijven.
De zon bleef lange tijd nog boven de heuvels aan de overkant schijnen.Die waren, schatte
Ton aan de hand van de drie verdiepingen huizen, op 80 m. Dan zou het hoogste punt boven
Burg Maus 100 m zijn boven mijn niveau.De foto was dus van een hoogte van 100 m genomen en misschien van 400 m afstand.
Van de heuveltop boven Burg Maus zie ik, 100 m lager, er zo uit
Dag 2: dinsdag 6 april 2010, naar Ulm
Bij mooi helder weer reed Toos mij het eerste stuk tot voor Karlsruhe. Het was omdat bij Wiesbaden de wegen onoverzichtelijke kruisingen
maakten en kon Ton betere aanwijzingen geven.
Maar voor Wiesbaden werd ik nog volgetankt want de dagteller stond al boven de 400 km en voor de snelweg is het goedkoper tanken.
Zonder in lange files te hoeven staan, want die stonden aan de overkant van de snelweg, bereikten wij Ulm.
Ton wist nog wel dat de weg vanuit het oosten dichterbij was, maar nu hadden ze de borden toch anders gezet want hij kwam eerst door de Stadtmitte
voordat hij mij naar de parkeerplaats met het bord Messe kon leiden.
Uiteindelijk bereikten zij die en gingen niet ver van een paar Nederlanders met een grote Hymer staan.
Het bleek toch niet de beste plek te zijn want daar was ook de afvalput en het rook er naar
urine.
Dus gingen zij mij verplaatsen en stond ik voor de ingang van de kindercreche.
Niet lang daarna gingen zij via de nieuw ingebedde tramrails richting het centrum van Ulm.
Na enig gezoek kwamen zij bij de grote kerk. Die was voor Ton's camera niet in een keer op de foto te zetten, ook niet in twee keer.Maar Panoweaver
zal er wel raad mee weten om van drie foto's een foto te maken.
Toos wilde weer terug naar mij maar Ton wilde, nu het mooi weer was foto's maken van de stad.
Hij zag het restaurant waar ze forel hadden gegeten en ook de plek in de rivier waar Tiga toen ze uit Slowakije terugkwamen van had gedronken.
Toen Toos de hint gaf om ook films te maken deed Ton dat, maar zijn camera stond verkeerd ingesteld en hij kreeg het niet snel voor elkaar wat er mis was.
dat irriteerde Toos dat het allemaal zo lang moest duren en dat bgaf een vervelelende wandeling tot gevolg.
Laat op de avond was het allemaal al vergeten.
toen werd er een bijeenkomst gehouden in de zaal van de kindercreche.
Na een uur was het afgelopen en waren de rondom ons geparkeerde auto's ook weg.
Howel er geen haan er naar kraaide gingen Ton en Toos toch met de kippen naar bed.
Ook de tweede dag was het mooi weer in Ulm
Verder Terug Naar boven Home Page