Nederland 2006 3
Ik was direct goed ingeburgerd
Dag 4: De tweede dag na de operatie
Bij het krieken van de dag stond Ton op want hij hoorde Tiga reeds piepen om uitgelaten te worden.
Bij het uitlaten van Tiga viel zijn oog op verschillende promotionele borden die de stad Den Bosch aanprezen.
Ook viel zijn oog op meerdere affiches die aangaven dat een dame 50 jaar werd en dat zij al 25 jaar met haar partner samen was.
Hij zag steeds meer mensen wakker worden en aan het verkeer deelnemen, eerst de bouwvakkers en vroege werkers, daarna de scholieren en late werkers.
Ton amuseerde zich bij het zien van al het gehaas terwijl hij rustig zat te ontbijten.
Maar even daarna racete hij toch ook alle fietsers voorbij om op tijd bij Toos te zijn.
Hij kwam net op tijd, want even daarna werd de groep waar Toos bij zat door de fysiotherapeut onderhanden genomen. Ze moesten beenoefeningen doen om de spieren weer aan het lopen te laten wennen.
Vooral bepaalde rekoefeningen om de spieren die door het lopen met een slechte heup achteruit waren gegaan weer te herstellen.
Na een uurtje was de therapie over en moesten de patiënten de oefeningen zelf herhalen op hun plek (ligstoel) of op de gang want na de eerste dag konden ze al lopen en werden hun infusen en morfinepompje reeds afgekoppeld.
In de middag was een collega van Toos die in de buurt woonde op bezoek gekomen
Ook die middag was de overbuurman weer langs gekomen om te informeren hoe het met Toos ging. Alles OK zei Ton.
Ton reed drie keer op een dag naar het ziekenhuis en omdat het in die week WK voetbal was en het Nederlands elftal nog meedeed was het om drie uur weer een wedstrijd die door de mannelijke helft van het heupteam werd bekeken. Ton keek ook mee.
Daarna ging hij naar mij en Tiga toe.
Na weer een soepmaaltijd genuttigd te hebben en met Tiga langs het groen gelopen te hebben ging Ton weer naar Toos toe.
In de avond wandelde Ton met Tiga door het dorp Hintham. Vanwege de WK Voetbal wedstrijd was het er erg stil.
Later kwamen zij ook langs het Yzeren Kind, een plas waar veel vissers zaten te vissen. Even later, net toen Ton langs een groepje jongelui liep belde Ton's zoon op om te vragen hoe het ging met Toos. Heel goed zei Ton, ze is de beste van de groep met lopen.
Niet lang daarna kwamen zij weer bij mij terug en maakten zij zich klaar voor de nacht.
Verder Terug Naar boven Home Page