WINTERBERG 2006
Weer bij de bossen van Zeist
Dag 11: Naar Zeist
In de ochtend gingen Ton en Toos een fietstochtje maken langs de Airborne Route. Ton wilde weten of Toos op haar Duitse fiets de helling van 8% naar de Westerbouwing wel kon fietsen met haar zeven versnellingen fiets.
Nou daar hoeft hij geen twijfel over te hebben. Ze haalde het met gemak.
Ze gingen door het bos van Heveadorp, langs Doorwerth en uiteindelijk door het bos bij Ede tot de spoorlijn. Daar keerden ze terug. Ze werden ingehaald door een man die aan het hardlopen was.Ton ging op een vals plat naast hem fietsen want hij ging wel 17 km/hr. Dat vertelde Ton tegen de man. Dan is het goed, zei de man. Ton bedacht dat dat nou juist de gemiddelde snelheid van het Marathon lopen was. Doet u aan een training voor de Marathon, vroeg Ton. Ja, zei de man. Wanneer wordt die gehouden, vroeg Ton weer. Volgende week, was het antwoord. En inderdaad bleek de Marathon van Amsterdam die volgende week gelopen te zijn geworden, volgens de zoon van Ton.
Maar ik moet even op mijn vrouw wachten zei Ton. Want ondanks haar zeven versnellingen kon Toos geen 17 km/hr fietsen op een vals plat.
Bij de verdere terugtocht ging Ton toch een verkeerd fietspaadje in omdat hij van de andere kant het pad terug niet herkende. Maar na een km kwamen zij toch op het zelfde punt uit.
Toen ze bij mij terug kwamen gebruikten zij hun lunch en rusten nog even uit voor ze om drie uur naar de nicht van Toos zouden gaan die in Oosterbeek woonde in de buurt van het station.
Toos had haar adres en via een telefoongesprek wist ze waar het ongeveer was maar nog niet exact.
Toen ze na een paar keer vragen het station wisten te vinden moesten ze nog twee blokken om fietsen om het huis te vinden.
Het weerzien was heel hartelijk en ze hadden een goed gesprek onder eerst een kop koffie en later nog een glas wijn. De man van haar nicht kwam na een tijd thuis en kwam nog verder praten over zijn hobby, antiek verzamelen.
Tegen de avond, bij duisternis kwamen ze weer terug bij mij.
Het was een hele ervaring om bij duisternis zonder schijnwerpers op de fiets een helling af te dalen.
Na het avondeten vertrokken we naar onze bekende staplaats in Zeist en wisten wij zeker dat het op tijd zal zijn voor Toos om in de winkel te komen de volgende ochtend.
Verder Terug Naar boven Home Page